Een mistige start in de Amsterdamse Waterleidingduinen

De nacht was koud. Het was vanmorgen toen ik de deur uit ging een graad of 6. Dat houdt in dat wanneer het overdag mooi weer wordt, de kans op mist heel groot is. Zo ook dus vanmorgen.
Voor het goede iets te mistig maar het zorgde evengoed voor een bijzondere zonsopkomst.

Vandaag ben ik met Els op pad geweest en er waren meer mensen op het idee gekomen om vroeg op pad te gaan. Hieronder een paar foto's waarop je kan zien wat wij vanmorgen zagen.

Zal het wat worden?

Al iets meer kleur

Ook iets meer contrast

Daar wordt een vuurtje gestookt

vlammen door de bomen

Al best veel verschil met tien minuten geleden

Gaat best snel, je ziet hem stijgen

Niet zo mooi als gisteren maar evengoed mooi.

Wanneer we ons omdraaien zien we opeens een heel mooi plaatje. Een podium gecreëerd door de zon en de hertjes maken er gebruik van.

We gaan linksaf het pad in en zien echt in hele korte tijd de mist oplossen en ook dat geeft hele sfeervolle plaatjes.

 De herfst is inmiddels duidelijk te ruiken en ook echt wel te zien. Het groene is minder fris van kleur en er komen steeds meer rode tinten.

Herfstkleuren worden steeds duidelijker

Er waren vandaag behoorlijk wat mannetjes herten te zien. Nog een week of twee en dan begint de bronst en gieren de hormonen weer door de Amsterdamse Waterleidingduinen. Geweldig om mee te maken dus ik zal er de maand oktober regelmatig naartoe gaan.

Na een break op de Marelberg lopen we richting de Duizendmeterweg. Onderweg horen we meer vogeltjes dan we zien. En als ze zich dan lieten zien zaten ze heel ver weg. Gelukkig bleef de graspieper even mooi zitten. Opvallend detail van de graspieper is de lange achterteen.

Graspieper

Op de ijsvogelplek is helaas geen ijsvogel te zien maar de paddenstoelen maken het goed. Ze staan daar heel fotogeniek te zijn...

Op de terugweg zien we nog een aantal hele kleine staan. De grond was echt veel te nat om er echt bij te gaan liggen maar natte knieën hadden we er wel voor over.

Gebroken maar daardoor is de mooie onderkant wel goed te zien

links van de paddenstoel groeit ook iets zwammerigs denk ik.

We lopen verder. We hebben er al aardig wat kilometers opzitten. Ik had nog iets op mijn verlanglijstje staan vandaag....

Vroeger kreeg je op sinterklaasavond als laatste, wanneer je het niet meer verwachtte het mooiste cadeau dat boven aan je verlanglijstje stond....

Vandaag zag ik, bijna aan het eind van de wandeling, toen ik het niet meer verwachtte opeens de ijsvogel in beeld. Ik zag hem voorbij vliegen en ik zag dat hij ergens op een overhangende rietstengel in de verte ging zitten....Snel slopen we wat dichterbij en het is geen mooie foto....er groeide aan de kant van het water waar ik stond veel te veel riet en de ijsvogel zat voor het goede te ver weg....Maar...Ik heb hem! en ik ben er toch blij mee...

Joepie! De ijsvogel

De mooiste vogel van Nederland vind ik maar zo lastig te fotograferen. Het is me natuurlijk al wel eens eerder gelukt en toen was de foto mooier maar toch....Ik ben er blij mee.
De ijsvogel vloog weg en tweehonderd meter verder zien we er gewoon nog één vliegen......De blauwe flits...Ooit krijg ik hem een keer heel mooi voor mijn camera. Ooit lukt het...