zaterdag 24 januari 2015

Excursie in het verboden gebied



Weer een topdag gehad! Ik had niet verwacht dat het zo'n mooie dag zou worden. Het had vannacht geijzeld dus vanmorgen begon spiegelglad. In grote delen van Nederland lag sneeuw maar dat heb ik hier nog niet gezien...en hopelijk blijft dat zo. Toen in de loop van de ochtend de zon doorkwam was het snel gedaan met de gladde straten.

Ik zou vandaag meegaan met de excursie "Wilde zwanen in het verboden gebied" en ik had er zin in. Het zou om 15 uur beginnen en het was mooi zonnig weer dus ik ben al iets eerder heen gegaan in de hoop de ijsvogel weer even tegen te komen. Ik had vandaag weer mazzel!
Ik liep over het paadje langs het water en hoorde en zag hem voorbij flitsen. Wat blijft dat toch een fantastisch gezicht! Vandaag had ik ook weer het geluk ze te mogen fotograferen.
Natuurlijk wel weer op een afstandje maar toch, ik ben er blij mee.

IJsvogel

IJsvogel ook eens van voren


  En de ijsvogel die dan eindelijk een keer dichtbij zat ging precies achter een takkenbosje zitten....grrrr!



Deze had mooi scherp dichtbij geweest... Maar ach, een mens moet wat te wensen houden.

Met een geluksgevoel liep ik weer terug naar de ingang waar de excursie zou beginnen. We waren met een man of 15 en de boswachter. Hij was al op pad geweest om te kijken waar de wilde zwanen zaten en hoopte dat ie ze aan ons kon laten zien. Met een busje werden we erheen gebracht. Ze zaten er nog. Ik had ze natuurlijk vorige week ook al gezien maar nog niet in grotere groepjes.

Wilde zwanen

Wilde zwanen
Mooie zwanen met ranke rechte halzen. Nadat iedereen foto's heeft gemaakt gaan we het verboden gebied in. De boswachter heeft er stevig de pas in maar een aantal waaronder ikzelf laten zich niet opjagen want wij willen genieten van de mooie uitzichten en het vastleggen met de camera.

Ik raak in gesprek met 2 gezellige mannen uit Brabant en samen lopen we achter de groep aan in ons eigen tempo. Ik weet de weg dus bang om te verdwalen ben ik niet.







Doordat de rest van de groep stevig achter de boswachter aan loopt zien zij een vosje over het hoofd.




We blijven even staan om wat fotootjes te maken. Een vosje blijft toch elke keer mooi om te zien. De wilde zwanen, de ijsvogel en de vos! Dat had ik van tevoren toch niet durven hopen.
We vinden weer aansluiting totdat we een heel mooi mannetjeshert zien met een enorm gewei.
Weer een reden om achterop te raken...


Nog een maand of 2 of 3 dan zullen ze het gewei weer verliezen en zal het weer opnieuw aangroeien, steeds een beetje groter dan het jaar ervoor om het dan na een jaar weer te verliezen.

Het gouden uurtje is aangebroken. Het uurtje waar het licht op z'n mooist is in de middag. Samen met het eerste uur als de zon in de ochtend opkomt zijn dit de mooiste momenten  op de dag om foto's te maken. Op de volgende foto's zie je waarom dit het gouden uurtje genoemd wordt:







Regen in de verte!

Gedeeltelijk bevroren
Weer terug gekomen bij de ingang rekenen we af met de boswachter en loop ik met de 2 Brabanders nog even terug om de plek van de IJsvogel te laten zien. Hopelijk zien ze hem de volgende keer wanneer ze weer in de AWD zijn ook.

Het was weer een geweldige dag met mooie plaatjes. Op naar de volgende wandeling...maar even bedenken waar die zal zijn...

woensdag 21 januari 2015

Kkkkoud op de Zuidpier



Vandaag een koude maar mooie dag. Het zou zo'n 2 graden worden maar veel kouder aanvoelen, dus warm aangekleed op pad...Deze keer maar weer eens naar de plek waar mijn roots liggen.... IJmuiden. Het was uitgestorven op strand...behalve de meeuwen en andere strandvogels liep er bijna niemand. De temperatuur viel mij mee en het zonnetje deed zijn best om alles er net even leuker en vrolijker uit te laten zien.

IJmuiderstrand
Terwijl ik daar loop vraag ik me af waarom ik hier nou niet vaker kom...De zee en het brede strand en de stilte vind ik heerlijk! Alhoewel stilte...De zee en de vogels maken best veel kabaal...Maar toch voelt het als stilte.

Drieteenstrandlopers aan de wandel
 Tussen de meeuwen rennen een aantal drieteenstrandlopers. Zulke grappige vogeltjes die iedere keer het water inrennen en met de het water mee weer terug het strand oprennen.

Ik loop richting de pier door de kilometers lange strook scheermesjes. Nooit geweten dat de schelpdiertjes van deze scheermessen Ensis heten. Ze zijn eetbaar maar vast niet smakelijk genoeg want anders hadden wij ze vast op het menu staan...


Via de betonblokken klim ik de pier op en met de wind in mijn rug loop ik richting het meest westelijke puntje van IJmuiden. Dat hier zoveel verschillende vogels zitten was me voordat ik besmet raakte met deze hobby echt nooit opgevallen. Als ze me 2 jaar geleden zouden vragen wat voor vogels er op en bij de pier zouden zitten, zou ik geantwoord hebben...meeuwen. En meeuwen waren meeuwen. Ik ben nog niet goed in het benoemen van de verschillende soorten maar zie nu wel dat er veel verschillende soorten zijn

Zilvermeeuw

Zilvermeeuw

Zilvermeeuw 3kj

Mantelmeeuw, maar de grote of de kleine?

Tja...

Op de pier is het ook rustig. De 3 km naar het uiterste puntje kom ik maar een handjevol mensen tegen. Uiteraard zitten er natuurlijk ook een paar vissers. Ze zijn dik ingepakt maar zeggen allemaal hetzelfde...Koud hè?! Ik loop dus ik heb er geen last van. Bovendien heb ik het zelden koud.

Steenloper

Tureluur

Paarse strandloper

Scholekster
Bij het einde aangekomen zie ik links van mij 2 bruinvissen zwemmen. Helaas krijg ik ze niet op de foto. Zo leuk om te zien die vinnetjes boven het water. Net dolfijnen.
Ik ben helemaal alleen op het uiterste puntje. De zee is vrij rustig en ik verbaas me over de bende die mensen hier gewoon achterlaten. Asociaal.

Uitzicht richting Wijk aan Zee vanaf  het eind van de pier

Terwijl ik terugloop zie ik weer een voor mij nieuw soort. Een zwarte zee-eend. Deze wintergast broedt in het noorden van Europa maar in de winter trekt hij zuidelijker. Ik kende hem niet, zelfs niet van naam.

Zwarte zee-eend



Met in mijn hoofd dat ik misschien iets zeldzaams gezien heb vervolg ik mijn weg terug. Thuis lees ik dat ie niet echt zeldzaam is maar ik ben toch blij en zie hem niet vaak voorbij komen op de vogelsites van Facebook.

Bijna aan het eind zie ik nog een paar kleine vogeltjes op de rotsblokken zitten en ga ervan uit dat dat oeverpiepers zijn
Oeverpieper
En volgens mij was dat goed gegokt. Nu weet ik zeker dat ik hier snel weer terug kom. Op en naast zo'n op het eerste gezicht kaal stuk beton toch weer heel veel moois gezien.

Tot slot nog een aalscholver die staat te drogen.  Anders dan veel andere watervogels zijn de veren van een aalscholver niet vet. Daarom moet hij na een duik zijn veren laten drogen, om goed te kunnen vliegen.
Potloodventer de Aalscholver 
Een heerlijke wandeling weer. Op naar zaterdag dan mag ik legaal het verboden gebied in in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Ik kijk ernaar uit!


zaterdag 17 januari 2015

Wilde zwanen in het verboden gebied


Wilde zwaan



Vandaag op tijd de deur uitgegaan want de weerberichten gaven aan dat het alleen in de ochtend mooi zou zijn. José is nog druk bezig met verhuizen dus dan maar weer alleen. Het begon al mooi want op de randweg zag ik heel laag een ooievaar overvliegen. Gaaf om te zien maar helaas niet vast kunnen leggen. Net zoals al die roofvogels die je altijd ziet als je op de snelweg rijdt...Heel frustrerend vind ik dat :)

Het was fris, 3 graden maar de zon scheen dus die maakte het aangenaam. Na 2 weken storm en regen was dat wel een leuk cadeautje. Op de route naar de AWD, ingang Zandvoortselaan zag ik op diverse plekken al bloeiende narcissen. Zo met die zon gaf dat echt een voorjaarsgevoel.

Eerst even naar 'onze' ijsvogelplek gelopen. Helaas hij liet zich niet zien. Het water was ook vrij ruw en dat is niet heel gunstig om te vissen voor ze.
Wel zag ik veel staartmeesjes. Maar door hun drukke gefladder kreeg ik ze niet goed op de foto.

Staartmees
Dit was mijn beste. Maar ze zitten er vaker dus dat lukt vast nog wel een keer.

Genietend van het zonnetje loop ik verder.

Tegen de zon in maar even een beeld van hoe het was
Op de andere ijsvogelplek zie ik een ijsvogel voorbij scheren. Heel snel en fjoetsj! weg is ie weer. Ook een winterkoninkje hipt heen en weer en laat zich niet vastleggen. Heel irritant want hij zit heel dichtbij. Op de dode takken van de ijsvogelkijkwand groeit judasoor.

Judasoor

Ze zijn eetbaar en worden regelmatig gebruikt in Chinese restaurants.

Ik kom een man tegen die regelmatig vanuit Nijmegen helemaal naar de AWD komt en we staan even te praten. Hij vertelt dat hij een wilde zwaan heeft gezien en hij zit in de buurt. Daar wil ik dus wel even gaan kijken. Tot deze winter had ik dus nog nooit gehoord van wilde zwanen en kende alleen de bekende knobbelzwanen.
De wilde zwaan, een echte wintergast en komt uit het hoge noorden van Scandinavië en Rusland.
De snavel van de wilde zwaan heeft een driehoekige gele plek op de snavel en hij is veel schuwer dan onze bekende knobbelzwaan. Ze overwinteren in Nederland in (vrij) kleine aantallen.
Ik ga op zoek. Helaas zit ie te ver weg  en achter een rietkraag in een gebied waar je niet mag komen. Toevallig heb ik volgende week een excursie met de naam "wilde zwanen in het verboden gebied". Ik ga ze dan misschien ook wel te zien krijgen.

Ik blijf nog wat in de buurt van die plek hangen met de hoop nog een vosje tegen te komen maar helaas vandaag zit dat er niet in.


Maar wel weer de boomkruiper en hij poseert ondanks zijn drukke gehip even mooi voor mij.

Boomkruiper


Met zijn forse puntige snaveltje wroet hij tussen het schors op zoek naar voedsel.

Op de terugweg wordt ik nog nog een keer blij verrast...Nog 2 wilde zwanen! Helaas weer in een verboden gebied maar deze keer zit er geen riet voor en kan ik er een foto van maken.

Wilde zwaan



Grappig dat ondanks dat ik er zo vaak kom ik toch elke keer weer andere en nieuwe dingen tegen kom. Even later vliegt een grote groep wilde zwanen over en maken een hels kabaal.
Ik twijfel nog even of ik het gebied in zal lopen maar besluit het toch maar niet te doen. Deze zwanen zijn schuw en vandaar dat ze dan ook in dat gebied zitten. Daar worden ze niet gestoord.

Na nog een flink stuk gelopen te hebben kom ik uiteindelijk weer bij "onze ijsvogelplek" aan en helaas laat ie zich nog steeds niet zien. Wel hipt het adhd goudhaantje heel vlug van tak naar tak.
Ik heb er een paar foto's van kunnen maken en dit zijn de besten:

Goudhaantje


Ze hebben veel energie nodig om warm te blijven. Op een koude nacht kan een goudhaantje wel 20% van het lichaamsgewicht kwijtraken om op temperatuur te blijven.... Goh, ik bedenk me nu  dat ik dat ook wel heel prettig zou vinden :)

Het weer is de hele dag mooi gebleven. Stiekem hoop ik dat het morgen ook weer aardig is dan moet ik even gaan bedenken waar ik dan naartoe kan gaan. Misschien wel weer een keer de pier van IJmuiden.

Op het moment dat ik dit blog zit te schrijven begint het te plenzen en te onweren. Wat vanavond valt valt morgen niet zullen we maar denken.

Tot slot nog een paar plaatjes van vandaag:

Koolmees vrouwtje

Het water langs de duizendmeter weg

Damhert

Zijn gewei lijkt wel van glanzend hout