zondag 29 oktober 2017

3 dagen zwerven door mooi Limburg...


Afgelopen week zijn José en ik drie dagen naar Limburg geweest. Wat hebben we weer veel moois gezien. Het waren wandeling waar we regelmatig moesten klimmen, maar eenmaal boven waren de uitzichten fantastisch!



We waanden ons regelmatig in het buitenland. Sterker nog...We liepen af en toe ook in België.



Crucifixen/ kruisbeelden waren op heel veel plekken te zien langs de weg en ook in nisjes in huizen.


Het weer was best aardig. Minder goed dan voorspeld maar het was grotendeels droog, dus goed.
Bovendien geeft dat mooie wolkenluchten.



We hebben deze dagen gelopen in en rond Gulpen, Noorbeek en de steengroeve in Maastricht.






Sommige plaatjes waren net schilderijtjes.



Wat ik nog niet eerder gezien had, maar wat typisch Zuid-Limburgs is zijn Maretakken in de bomen.
Grote bollen op onbereikbare hoogten. In de rest van Nederland is dit een zeldzaamheid maar in Zuid-Limburg zie je ze overal. De Limburgse benaming is "Haamsjeut". Een maretak is een parasiet die wel 70 jaar oud kan worden. Ze komen het vaakst voor in eikenbomen, esdoorns of populieren.




Ook zijn we veel dassenburchten tegen gekomen. Bijzonder om te zien. Hopelijk kom ik ook ooit nog eens de das in levende lijve tegen.


De laatste dag zijn we naar de steengroeve in Limburg geweest. Wat een bijzonder gebied zeg!
Al is het alleen maar omdat de grootste uil van Europa, de Oehoe, zich in deze groeve gevestigd heeft. Ze broeden hier al sinds 1997.


 Ik heb wel iets overwonnen deze dag. De meeste mensen die mij kennen weten dat ik ontzettend veel last heb van hoogtevrees. Ik begon met het lopen op het uitzichtplateau, zo'n 40 meter boven de grond. Vanaf het hoogste punt is de groeve zelfs 95 meter diep. Dat was best een dingetje want je keek door de roosters zo de diepte in. Maar dat heb ik dus niet gedaan want dan had de brandweer mij moeten komen redden denk ik hahaha.


Wat een mooi uitzicht hadden we vanaf daar. En dan dat azuurblauwe water...Heel bijzonder om te zien. deze kleur heeft het water te danken aan het kalksteen.




Daarna kwam de volgende uitdaging...Via de trap naar beneden. Dat plateau waar die mensen staan is ongeveer halverwege. Daar durfde ik eigenlijk niet verder. Zoals je kan zien, kijk je ook daar dwars door de vloer de diepte in. Bovendien was ik bang dat ik niet meer naar boven durfde. Naar beneden zou me wel lukken maar naar boven kijk je door de trap heen en meestal blokkeer ik dan.
We hebben geluncht op het tussenplateau en toen een boswachter van Natuurmonumenten langs liep hebben we hem gevraagd of we er ook op een andere manier weer uit konden komen, of dat de enige optie de trap zou zijn. Dat kon dus, als was het wel een stuk lopen zei hij. Nou is dat voor ons geen probleem. Sterker nog...dat vinden wij alleen maar leuk. Dus met blik op oneindig en verstand op nul ben ik de trap afgedaald.
Wat een mooie route en wat was ik blij en ook best wel een beetje trots dat ik het gedaan had.


Als je zo naar beneden loopt, ga je vele miljoenen jaren terug in de aardgeschiedenis. Hoe bijzonder is dat! Bijna 100 jaar hebben hier zware machines mergel weggegraven. In deze krijtlaag van 72 miljoen jaar geleden zijn ook de resten gevonden van de mosasaurus.




En dan zie je opeens dit...Een prachtig kasteel in het even zo prachtige landschap.

En even verderop een doorkijkje op wijnranken. Dan waan je je in Frankrijk, terwijl je gewoon in Nederland loopt.



De Oehoevallei. Natuurlijk hebben we alles afgespeurd maar helaas geen oehoe gezien. Wel bijzonder om te weten dat ze hier wel zitten.


Na deze mooie wandeling nog lekker op terras gezeten boven op de St.- Pietersberg. Gezellig nog even nagenieten met een borrelplank met heerlijke hapjes, voor mij uiteraard zonder borrel want ik was de Bob. We hebben een geweldige minivakantie gehad. Weer gewandeld door een geweldig mooi stukje Nederland...

zondag 15 oktober 2017

Prachtig Kinderdijk.....


We hadden ons voorgenomen om het hele weekend lekker te gaan genieten van het mooie nazomerweer. Vandaag ging de reis naar Kinderdijk. Voor zover ik me kan herinneren ben ik daar nog nooit geweest. Met die mooie molens wilde wij heel graag de zonsopkomst zien en fotograferen.
Om kwart over zes dus afgesproken bij José. Het was rustig op de weg dus we konden lekker doorrijden. Ook dat is een voordeel van vroeg opstaan.

De komende plaatjes laten zien wat wij beleefd hebben. Het was echt prachtig!!
















Windstil prachtig weer...Wat kan je je nog meer wensen.




Wat vogels betreft...eerlijk gezegd hebben we naar niet eens echt op gelet. Onze aandacht werd opgeslokt door de mooie vergezichten. Wel zagen we een torenvalk bidden

Torenvalk  (Common Kestrel) ( Falco tinnunculus)


En ook nog een mooie Ooievaar.

Ooievaar (White Stork) (Ciconia ciconia)
We hebben dus weer ontzettend veel moois gezien dit weekend. En ik heb weer een voor mij nieuw stukje van Nederland ontdekt.