zondag 28 december 2014

De boomkruiper in de AWD

Water bij Renbaanveld
Vandaag super zonnig weer dus ik moest gewoon lekker naar buiten. De temperatuur was wel zo rond het vriespunt maar er was weinig wind dus erg aangenaam. José zit in de verhuizing dus die had geen tijd. Dan maar alleen. Lekker naar de AWD, ingang Zandvoortselaan. En ik was niet de enige. Pfff wat een drukte.

Het pad genomen langs het Barnaartkanaal. Helaas geen ijsvogel gezien maar ik was in ieder geval uit de drukte. Ging er al van uit dat ik niks bijzonders tegen zou komen door al die mensen. 

Bij het Renbaanveld even naar de plas gelopen waar het altijd vol zit met Aalscholvers. Ze vlogen weer af en aan. Het water was spiegelglad dus dat maakt dat er weer mooie plaatjes geschoten kunnen worden.


Eigenlijk ben ik de rest van de tijd rond de plas blijven hangen. Het was er ongelooflijk druk met vogeltjes. Een grote bonte specht, pimpelmeesjes, vinken, koolmeesje, goudhaantjes en taraaaah!! boomkruipers. En die had ik nog niet dus ik was blij. Niet zo raar dat ik die nog niet had want wat heeft dat vogeltje een mooi gecamoufleerd verenpak zeg. helemaal in de kleur van de boombast.

Boomkruiper



De goudhaantjes waren me vandaag te snel af, maar de boomkruiper heb ik vast kunnen leggen. De boomkruiper heeft een karakteristieke manier van voedsel verzamelen. De vogel hipt spiraalsgewijs langs een boomstam omhoog, daarbij de bast afzoekend naar insecten. Op enige hoogte aangekomen vliegt de boomkruiper naar een boom in de buurt om daar weer aan de voet met klauteren te beginnen.

Niet ver gelopen maar wel lekker een tijd doorgebracht in de mooie waterleidingduinen en mijn lijstje weer kunnen aanvullen met een 'nieuwe' vogel. Nog even en 2014 is afgelopen. Veel mooie wandelingen gemaakt, waarvan de meeste met José. Vooral onze wandelingen tijdens de vakantie in Drenthe waren fantastisch. Ik hoop dat we in 2015 weer net zoveel of nog meer zullen lopen en net zoveel mooie dingen zullen tegenkomen als dit jaar. 

Noordoosterkanaal richting ingang Oase

Noordoosterkanaal richting Zandvoort

Barnaartkanaal

Barnaartkanaal

Pimpelmees


zondag 14 december 2014

Rondje Hekslootpolder en Spaarndam

 
Twijfelend zullen we wel, zullen we niet. José druk met een aankomende verhuizing, ik snipverkouden toch maar besloten dat een frisse neus halen toch wel erg lekker was voor allebei. Het zag er ook zo lekker uit buiten. Wel koud maar lekker fris, gezond weer. En achteraf was het dus een goede keus geweest. Dit keer weer eens wat anders. Een rondje Hekslootpolder en een stukje Spaarndam. Meteen zagen we in de verte een fazant. Die komen we toch niet zo vaak tegen. Op één of andere manier zou ik die eerder op de kinderboerderij verwachten dan gewoon in het wild. Geen idee waarom.
Fazant. Niet scherp want hij zat ver weg.
Helaas kwam ie niet dichterbij dus een betere foto dan dit ging niet lukken. Op een gegeven moment dachten we kieviten te horen maar dat kan natuurlijk niet deze tijd van het jaar. Tenminste dat dachten wij. Ik heb dus net gelezen dat een groot deel van de kieviten in de winter wel degelijk in Nederland blijft. Maar wat we hoorden waren dus geen kieviten maar Smienten. Het was ons nog niet eerder opgevallen dat hun geluid een beetje op die van de kievit lijkt.
Smient

Niet zo lang geleden heb ik gelezen dat er van deze vogels een overschot is en blijkt de vogelgriep ook van deze vogel afkomstig te zijn. Tot dit jaar had ik me nooit verdiept in de hoeveelheid verschillende eenden. een eend was voor mij een eend. Nu vraag ik me af hoe het kan dat de verschillen me echt nog nooit opgevallen zijn.
Een smient, een wilde eend, een bergeend en een slobeend lijken totaal niet op elkaar.
Slobeend met veel te grote snavel
Hier is de verhouding eend en snavel nog beter te zien
Wilde eend vrouwtje
Bergeend
Wilde eend 

Smient

Dus door het overschot is er misschien wel een kans dat we straks Smientenborst eten of Pekingsmient :) Zullen de soorten wel hetzelfde smaken? Geen idee.
Spaarndam blijft toch ook altijd wel iets hebben. Een pittoresk klein dorpje met een doorgaande weg die echt niet berekend is op het huidige verkeer. Maar om door de hele smalle looppaadjes te lopen en bij de piepkleine huisjes even stiekem een blik naar binnen te werpen is best wel heel bijzonder.



We hebben lekker wat gedronken bij Café Kolkje Spaarndam. Een onooglijke oude kroeg. In  de zomer is het heel leuk om er buiten te zitten maar binnen is het een armoedige zooi. Maar ach wat maakt het uit. We zitten droog en warm aan een thee/ cappuccino en een warme appeltaart met slagroom. Heerlijk!

Lekker nog een stukje richting de Westbroekplas en dan zo weer terug naar de auto in Haarlem. Met roze wangen van de kou en een rozig gevoel rijden we weer terug naar huis. Nog een week en dan hebben we de kortste dag en kerstvakantie. En na de kerstvakantie is het nog maar een week of 7 tot aan de vakantie met de mooiste naam...De Voorjaarsvakantie. Dat er veel mensen zijn die juist in die vakantie op wintersport gaan daar denk ik maar niet aan. Voorjaarsvakantie doet mij denken aan de lente.....Heerlijk!!
 Spaarne

zaterdag 6 december 2014

Een vos en mooie doorkijkjes in de AWD

Ook de late herfst heeft mooie kleuren
Vandaag maar weer eens naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen geweest. Het was lekker weer, over het algemeen zonnig en een graad of 9. José had andere plannen dus ik ben maar alleen gegaan.  Het was heel rustig qua vogels. De enige vogel die ik vast kon leggen was een zanglijster.
Zanglijster

Maar om het goed te maken kreeg ik nog wel een vosje in beeld.


 Hij of zij lag lekker te genieten van het zonnetje en vond de aandacht wel best.

Verder waren er vandaag echt veel mooie doorkijkjes. Het was heel rustig weer dus er waren mooie weerspiegelingen te zien.









Het was weer een topdag. Nog 2 weken en dan hebben we de kortste dag alweer en kunnen we weer gaan aftellen naar het in mijn ogen mooiste seizoen, de lente.
Maar eerlijk is eerlijk. Alle seizoenen zijn mooi om te fotograferen.

zaterdag 29 november 2014

2 Geluksvogels in de AWD



 Er liepen vandaag 2 geluksvogels in de AWD en dat waren José en ik. Wat een superdag hadden we weer. Het was fris, zo'n 6 graden maar de zon scheen volop en het voelde voor ons als een vroege voorjaarsdag.

Op het verharde pad lopen best veel mensen. Ja wat wil je ook met dat mooie weer.  Wij willen weg uit de drukte en besluiten een pad te nemen waar we nog niet eerder hebben gelopen.
We klimmen het hek over en zijn benieuwd waar we uiteindelijk uitkomen. We zien wel. Inmiddels kennen we de AWD goed genoeg dus zullen hier niet snel verdwalen.

Even verderop horen we een voor ons onbekend vogelgeluidje. Heel zachtjes. We zien een heel klein vogeltje heel druk van takje naar takje fladderen op zoek naar insecten. Echt een adhd-vogeltje. Iedere keer als we denken hem in de kijker te hebben is ie weer weg. En dan zie ik wat het is...Een goudhaantje! Het kleinste vogeltje van Europa. Van snavel tot staart zo'n kleine 9 cm. Wij hadden hem nog nooit gezien dus ook nog nooit gefotografeerd. En dat laatste is niet makkelijk om te doen want hij blijft geen 2 seconden stil zitten. Maar omdat ie wel steeds in de buurt bleef heb ik hem er toch opgekregen.



Het goudhaantje

 We vervolgen onze weg en genieten van het mooie weer, de uitzichten en de geluiden.








 We komen weer op een voor ons bekend stukje en gaan even bij de vogelkijkhut kijken.
Het is niet heel druk met vogels. Meerkoetjes en 2 dodaars maar ook een wintergast die wij hiervoor nog maar 1x gezien hebben, nog een cadeautje dus, de grote zaagbek.

grote zaagbek



Uitzicht vanuit de vogelkijkhut


 We voelen ons nu al geluksvogels maar weten nog niet dat we nog een cadeau krijgen aan het eind van de wandeling.

Onderweg komen we de laatste herfstkleuren tegen en de laatste zwammen.

Kardinaalsmuts

Gele trilzwam

Jong damhertje

We zien nog een vogel onderweg die we niet herkennen en pas thuis zie ik dat het een kramsvogel was. Nog eentje dus die nog niet op mijn geschoten lijstje stond.
Geen duidelijke foto maar toch vastgelegd.

Kramsvogel


 Wanneer we bijna bij de uitgang zijn lopen we toch nog even naar de plek waar we ooit de ijsvogel hebben gezien. BINGO!! Hij zit er weer. Met z'n tweetjes zelfs maar dat zagen we pas later.
Dat geeft dus echt een JOEPIE!-gevoel.







 En deze keer een stuk duidelijker op de foto. Wat zijn we blij! :)
Dit is toch echt wel het mooiste vogeltje van Nederland vind ik. Grappig dat je wanneer je er één gezien hebt, je anders gaat kijken en weet hoe je moet zoeken. Al heel lang stond ie op ons verlanglijstje en opeens zie je hem regelmatig. Alleen fotograferen is een stuk lastiger. Ze zijn erg schuw. Maar het is gelukt.

Op weg naar de uitgang vallen de kale bomen met de vele aalscholver nesten me op. De bomen waar deze vogels hun nesten in maken gaan binnen 5 jaar dood door het afbreken van de takken en de poep van deze flinke vogels.