Genieten in de mooie Amsterdamse Waterleidingduinen

Reintje de vos

Vandaag maar weer eens naar de mooie Amsterdamse Waterleidingduinen geweest.Helaas kon José niet mee dus ging ik alleen op pad. Ik was er rond een uur of 5 en heb er echt uren rond gelopen zonder iemand tegen te komen. Geen geluiden van auto's of mensen...behalve die van de natuur. de perfecte stilte.

Ik hoor baby-spechten roepen en zie moeder specht in een flits voorbij schieten. Nog net is het koppie van haar kind in beeld. Zo te zien duurt het niet lang meer voordat hij uitvliegt.

jonge specht

Ik ben nog even blijven wachten in de hoop dat mama snel terug zou komen maar weet ook dat de tussenpozen steeds langer worden wanneer haar jongen groter worden...Dus besloot ik niet langer te blijven staan.

Ik ga van het pad af en hoor even verderop geritsel in de struiken en even later zie ik een mooie zandhagedis. Hij blijft heel stil zitten in de hoop dat ik hem niet gezien heb...Mooie kans voor mij om even snel wat foto's te maken.

Ook deze heeft behoorlijk wat teken. Even later schiet hij de struiken in en is uit beeld.

Het wemelde vandaag van de muggen. Vogels die daarvan moeten leven zoals de gierzwaluw konden zich echt rond eten. Ook libelles waren van de partij.

Maar zodra je daar bij in de buurt kwam vlogen ze weg.

Hieronder wat mooie doorkijkjes die altijd te zien zijn in dit prachtige gebied.

Herten zijn er natuurlijk ook in overvloed en deze zat op het pad te genieten van het zonnetje en had mij helemaal niet in de gaten. Pas toen ik heel dichtbij kwam schrok hij op en ging er als een speer vandoor.

Bambie geniet van het lekkere weer

Verderop zie ik een baltsende witte kwikstaart. Echt geweldig om te zien. Helaas voor hem was vrouwlief niet gecharmeerd van hem want ze stuurde hem elke keer weg.

 Hij maakte zich iedere keer heel breed en ging met zijn vleugels open om haar heen draaien. Jammer genoeg zijn die foto's niks geworden. Ik was te druk bezig met kijken hoe hij zich uitsloofde.


Ik mag vandaag ook weer een nieuw soort op mijn lijstje aankruisen...nl de Grauwe klauwier. Hij zat wat ver weg maar ik heb er een aantal gezien.

Grauwe klauwier

 Mooi vogeltje. Net een bandiet met zijn ooglapje voor.

Aangekomen bij de Duizendmeterweg komt er opeens een vos uit de struiken. Helaas niet met jong maar toch blijft het altijd leuk om er één tegen te komen. de foto's zijn niet fantastisch maar op de middelste zijn toch wel even zijn tanden duidelijk zichtbaar.

Zo dichtbij kam je komen

Best scherpe tanden

Dat zijn toch al aardig wat verassende dingen op een rij die ik vandaag mocht tegen komen.

Zo ook mocht ik alweer de nachtegaal vastleggen. Ik hoorde hem zingen en ben heel zachtjes de bosjes ingeslopen om te kijken of ik hem zag....en ja dus...tot twee keer aan toe.

Nachtegaal

Nachtegaal

Tijd om weer richting de uitgang te gaan... Het is windstil waardoor het water spiegelglad. Dat zorgt altijd voor mooie plaatjes.

Tot slot nog een zanglijster en een rietzanger die heel mooi en hard zaten te zingen.

Rietgors

Zanglijster met veel mugjes om zich heen

Het is inmiddels 9 uur dus ik zet de pas erin. Ik heb weer heel veel mooie dingen gezien en kan eigenlijk nog best een paar uur rondlopen maar het wordt straks donker en Joëlla zit thuis op me te wachten. 

Na nog een laatste blik over het water loop ik richting de uitgang en besluit ik hier snel weer terug te komen.