zondag 16 juli 2017

Once in a lifetime....Een koekoeksjong met surrogaatouders

Koekoeksjong met pleegmoeder

Vandaag had ik eigenlijk een echte off-day. Ik was niet vooruit te branden en hing maar wat op de bank. Rond half 4 appte José dat ze toch nog even een rondje duin ging doen. Ik twijfelde maar stelde toch voor om mee te gaan. Wat ben ik daar achteraf blij om... Buiten het feit dat je van wandelen in de natuur zen wordt hebben we zo ontzettend veel moois gezien!

Zo stond ik ook in dubio of ik mijn camera mee zou nemen. Het was tenslotte donker en grijs weer. Maar een aantal jaar geleden heb ik toen ik 'm dus een keer niet mee had met mezelf afgesproken nooit meer te gaan wandelen zonder omdat je dan veel moois mis kan lopen.
En dat bleek vandaag....Ik ga nooit maar dan ook nooit meer twijfelen.

Het begon met eekhoorntjes, maar helaas was het tussen de dennenbomen wel echt te donker om een scherpe foto te maken. Toen de camera toch maar in de tas gedaan....Dit werd niks.

Even verderop hoorden we geluid van jonge roofvogels en wel heel dichtbij. Toch de camera maar weer tevoorschijn gehaald. Je weet maar nooit.
We hebben ze uiteindelijk een paar keer gezien, het waren er drie maar niet vast kunnen leggen.

Toen waren daar de reetjes. Mama ree met haar twee jongen. Zo schattig! Een reetje blijft toch altijd wel uniek. Er zijn veel meer damherten dan reeën in de duinen. Bovendien waren ze ook niet zo schrikkerig en kon ik ze op mijn gemak fotograferen.









De bronst van de reeën  is al begonnen en dat was af en toe duidelijk te horen. Eerst is de reeënbronst, dan volgt later in de zomer de edelhertenbronst van half september tot begin oktober en als laatste de damhertenbronst vanaf half oktober.

We lopen weer verder en zien gekraagde roodstaarten. Helaas door het grijze weer heb ik die niet mooi kunnen fotograferen.
Zo ook de hermelijn! die overstak. Maar die kon ik niet fotograferen omdat ie te snel was.

En het frappantste was dat ik aan het begin van de wandeling zei dat ik die camera bij me moest hebben omdat ik anders die hermelijn zou missen. Even later zei José dat ze nog wel een koekoek verwacht had, waarop ik antwoordde dat die misschien zelfs al weer onderweg zijn naar hun overwinteringsgebied. Zij hoeven immers hun jongen niet zelf groot te brengen. Dat doen de waardvogels waar zij hun eieren in het nest dumpen.

Nog geen 10 minuten later valt mijn oog op een lichte vlek. Door mijn verrekijker zie ik een grijzige vogel met daar bovenop een ander vogeltje...Het zal toch niet?!? Ja dus...
Een koekoeksjong met graspieperouders die af en aan vliegen om "hun jong" te voeren. Arme pleegouders. De koekoek is een broedparasiet: het vrouwtje legt haar eieren in nesten van andere broedvogels en laat de jongen door die andere soort verzorgen.
Wanneer het koekoeksei uitkomt werpt het jong de andere eieren of jongen over de nestrand, net zolang tot hij de enige bewoner van het nest is.

Wat wij gezien hebben vandaag is echt uniek...Dat zullen we vast niet nog eens meemaken. Langzaam zijn we iets dichterbij kunnen komen en hebben het zittend op de grond vanachter een struik een tijdje kunnen observeren. Dat het ging regenen maakte ons niet uit...Het was fantastisch om mee te maken.




Arme papa en mama...


















Ik heb het ook nog kunnen filmen. Ik hoop dat dit in het blog te openen is.


Dit maakte wel dat we echt een hele bijzondere wandeling hadden gemaakt. Wat een bijzondere dingen hebben we mogen zien. Blij en tevreden lopen we weer richting de uitgang. Dit gaan we zeker vaker doen zo aan het eind van de dag.

10 opmerkingen:

  1. GEWELDIG wat een fantastische momenten Miranda........

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dit was zeker een Unieke beleving......,superleuke serie heb je vastgelegd !!
    velen onder ons zullen jaloers op jouw zijn
    Top hoor !!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. het filmpje heb ik net ook kunnen zien......dit is prachtig [wat zullen de surrogaat-ouders het ongelofelijk druk hebben}

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtige foto's echt mooi om mee te maken

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb genoten van je blog.
    Een wel heel bijzondere ontmoeting.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wauw, wat een geweldige blog. De ree met jongen is al super, maar die koekoek en dat arme graspiepertje.
    Super dat je dit kon meemaken en vastleggen.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  7. echt super dat je dit mocht zien; geweldige serie foto's en ook het filmpje is super!
    groetjes Astrid

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Piet Wezelman18/7/17

    Grandioos wat een mooie foto's. Heel apart dat koekoeksjong met zijn gastouders.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heel mooi maar wel zielig voor de andere eitjes of vogels

    BeantwoordenVerwijderen