Op zoek naar de krooneenden

Vrijdag kreeg ik de vraag van Leo of ik zin had om zaterdagochtend mee te gaan naar de Amsterdamse Waterleidingduinen om hem aan te wijzen waar de krooneenden te vinden zijn.
Dat wilde ik wel. Het zou in de ochtend droog blijven en in de middag gaan regenen dus gisterenmorgen op tijd afgesproken bij de Zandvoortselaan.

Aangezien we allebei vroeg waren liepen we nog voordat ze zon op was het gebied binnen. Als eerste even gekeken bij de ijsvogelplek....Helaas, die was niet te zien....en op dat moment gelukkig maar want het was nog niet licht genoeg.

Na een kwartiertje kwam langzaam de zon op maar die heeft zich maar af en toe laten zien en dan ook maar heel even.

Sunrise

Eigenlijk is het grootste gedeelte van de wandeling vrij grijs geweest. Maar ondanks dat was de wandeling wel super. Alleen vielen daardoor de foto's wel een beetje tegen. Ik heb er veel weggegooid. Ach, je kan niet alles hebben hè?

Maar we hebben wel gezien waar we voor kwamen, nl... de krooneenden. Alleen dobberden ze maar een beetje rond met hun kop tussen de veren en als ze wel opkeken zwommen ze precies de verkeerde kant op.

Krooneend man

Leo z'n dag was in ieder geval goed. :) Even verderop zag ik ook nog staartmeesjes. Wat een beweeglijke vogeltjes zijn dat toch. Ze zitten echt geen twee seconden stil. Ik heb hem dan ook nog nooit mooi op de foto gekregen...Zo ook vandaag niet want er zaten te veel takjes voor....grrr

Staartmees speelt verstoppertje

Ook een besjes-etende grote bonte specht gezien. Dat was voor mij nieuw.

En natuurlijk hebben we damherten gezien maar ook die waren vrij vaal en flets op de foto.

Een rondje infiltratiegebied leverde nog wel wat plaatjes op van de wilde zwanen.

Wilde zwaan

De grijze zijn jongen. Deze schuwe zwaan is een echte wintergast. In de zomer zijn ze in Scandinavië of Rusland. De laatste jaren zijn ze steeds vaker te zien in ons land. Sinds 2005 zijn er in Drenthe zelfs enkele broedparen.

De zon breekt even door en snel maak ik van de gelegenheid gebruik om een even een mooi plaatje te schieten. Ik houd van dit soort stille landschapsplaatjes.

Wanneer we het infiltratiegebied weer uitlopen zien we even verderop een vos.
We mogen even een paar mooie plaatjes van hem schieten.

Ik blijf het mooie beesten vinden. Zeker deze tijd van het jaar zitten ze mooi in hun vacht.
Dit vosje voelde dus nog even als een cadeautje en maakt dat ik toch nog wel een beetje tevreden ben over mijn foto's.

Nog acht dagen dan hebben we alweer de kortste dag en gaan de dagen weer lengen. Het duurt nog wel even voordat we dat merken maar voordat we het weten staat het vroege voorjaar weer voor de deur.