De ronde van Castricum

De laatste maanden worden we niet vrolijk van het weer. Het is al tijden grijs en nat. Ik heb zelfs de laatste twee wandelingen geen foto's gemaakt. Met dat donkere weer trekt dat gewoon niet.
Gisteren de eerste wandeling van 2018 zijn José en ik naar Castricum geweest en ondanks dat het weer somber en miezerig leek te worden, hebben we een heerlijke dag gehad en zelfs nog even de zon gezien!
Ik begon met mijn camera in de tas. Maar na een tijdje heb ik hem toch maar tevoorschijn gehaald om iets van de wandeling vast te leggen.
En we hoorden zowaar weer eens vogeltjes...

De wandeling die we gelopen hebben is van www.demooisteroutes.nl en heet De ronde van Castricum. Leuk om weer eens op plekken te komen waar we nog niet eerder geweest zijn. Bovendien is het leuk om een stukje te lezen over de geschiedenis van dit gebied. Dit staat altijd vermeld in de wandelingen.
In het meer zien we wat grote zaagbekken maar die zijn te ver weg om te fotograferen. Dichterbij zit een blauwe reiger te wachten op een lekker hapje.

Blauwe reiger ( Grey Heron ) (Ardea cinerea)

Lekker idee dat de blauwe reigers al vanaf februari gaan broeden. Dat geeft ondanks dat we nog maar net in de winter zitten al een heel klein beetje het gevoel dat de lente niet heel erg lang meer op zich laat wachten. Dat geldt voor ons ook altijd als we in februari de eerste roffels van de grote bonte spechten weer horen.

We komen bij het strand aan en verbazen ons erover dat er toch altijd best veel mensen op het strand te vinden zijn. Weer of geen weer. Het is toch een gewone doordeweekse frisse dag.

Gelukkig lukt het me om wel wat foto's te maken zonder al die mensen.

Langs de vloedlijn zien we drieteenstrandlopertjes rennen. Ik vind ze altijd zo schattig om te zien. Die kleine vogeltjes die mee rennen als het water terugtrekt en bij iedere golf weer voor het water uit het strand op rennen. Zie dat maar eens scherp op een foto te krijgen... Geen seconde zitten ze stil.

Drieteenstrandloper ( Sanderling) (Calidris alba)

Na een heerlijke lunchbreak bij strandpaviljoen Zoomers gaat de wandeling weer verder door de duinen. Het lukt me wonder boven wonder om ook nog een staartmeesje op de foto te krijgen.
Deze vogeltje zitten ook nooit een seconde stil en als ze dat wel eens doen zitten ze ver weg tussen allemaal takjes.

Staartmees ( Long-tailed Tit) (Aegithalos caudatus)

Deze vogeltjes zie je buiten de broedtijd eigenlijk nooit alleen. Ze leven in groepjes en ze vallen op door hun vrolijke tjirpende geluid.

Aan het eind van de wandeling komen we nog langs de kunstbunker. Deze had ik nog niet eerder gezien. Bijzonder om te lezen over de geschiedenis van deze bunker.

Kunstbunker

 Hij is in opdracht van het Stedelijk Museum Amsterdam rond 1938 gebouwd omdat het rond die tijd steeds onrustiger werd in Europa en er oorlog dreigde te komen. In 1940 was hij klaar. Deze bomvrije bunker heeft wanden en een dak dat gemaakt is van 1.50 meter dik gewapend beton.
In deze bunker werden wereldberoemde schilderijen en andere kunstwerken opgeborgen, waaronder werken van Vincent van Gogh en Rembrandt van Rijn. Ook de nachtwacht werd hier enige tijd opgeslagen.  De Duitse bezetter wist dit maar ging ervan uit dat zij de oorlog zouden winnen en dat deze kunstwerken daar dus veilig op hen lagen te wachten.
Na de oorlog werd dit een aardappel opslagplaats en tegenwoordig wordt de bunker gebruikt voor het opslaan van oude nitraat films en oude filmapparatuur dat eigendom is van het filmmuseum Eye.

Na deze mooie wandeling zijn we naar Huis van Hilde geweest. Een heel interessant archeologiecentrum met hele bijzondere opgravingen. Echt de moeite waard om eens te bezoeken.

De eerst wandeling van het nieuwe jaar was voor ons meteen een hele geslaagde. Hopelijk lopen we er dit jaar meer dan vorig jaar.