Rondje Hekslootpolder en Spaarndam

 

Twijfelend zullen we wel, zullen we niet. José druk met een aankomende verhuizing, ik snipverkouden toch maar besloten dat een frisse neus halen toch wel erg lekker was voor allebei. Het zag er ook zo lekker uit buiten. Wel koud maar lekker fris, gezond weer. En achteraf was het dus een goede keus geweest. Dit keer weer eens wat anders. Een rondje Hekslootpolder en een stukje Spaarndam. Meteen zagen we in de verte een fazant. Die komen we toch niet zo vaak tegen. Op één of andere manier zou ik die eerder op de kinderboerderij verwachten dan gewoon in het wild. Geen idee waarom.

Fazant. Niet scherp want hij zat ver weg.

Helaas kwam ie niet dichterbij dus een betere foto dan dit ging niet lukken. Op een gegeven moment dachten we kieviten te horen maar dat kan natuurlijk niet deze tijd van het jaar. Tenminste dat dachten wij. Ik heb dus net gelezen dat een groot deel van de kieviten in de winter wel degelijk in Nederland blijft. Maar wat we hoorden waren dus geen kieviten maar Smienten. Het was ons nog niet eerder opgevallen dat hun geluid een beetje op die van de kievit lijkt.

Smient

Niet zo lang geleden heb ik gelezen dat er van deze vogels een overschot is en blijkt de vogelgriep ook van deze vogel afkomstig te zijn. Tot dit jaar had ik me nooit verdiept in de hoeveelheid verschillende eenden. een eend was voor mij een eend. Nu vraag ik me af hoe het kan dat de verschillen me echt nog nooit opgevallen zijn.
Een smient, een wilde eend, een bergeend en een slobeend lijken totaal niet op elkaar.

Slobeend met veel te grote snavel

Hier is de verhouding eend en snavel nog beter te zien

Wilde eend vrouwtje

Bergeend

Wilde eend 

Smient

Dus door het overschot is er misschien wel een kans dat we straks Smientenborst eten of Pekingsmient :) Zullen de soorten wel hetzelfde smaken? Geen idee.
Spaarndam blijft toch ook altijd wel iets hebben. Een pittoresk klein dorpje met een doorgaande weg die echt niet berekend is op het huidige verkeer. Maar om door de hele smalle looppaadjes te lopen en bij de piepkleine huisjes even stiekem een blik naar binnen te werpen is best wel heel bijzonder.

We hebben lekker wat gedronken bij Café Kolkje Spaarndam. Een onooglijke oude kroeg. In  de zomer is het heel leuk om er buiten te zitten maar binnen is het een armoedige zooi. Maar ach wat maakt het uit. We zitten droog en warm aan een thee/ cappuccino en een warme appeltaart met slagroom. Heerlijk!

Lekker nog een stukje richting de Westbroekplas en dan zo weer terug naar de auto in Haarlem. Met roze wangen van de kou en een rozig gevoel rijden we weer terug naar huis. Nog een week en dan hebben we de kortste dag en kerstvakantie. En na de kerstvakantie is het nog maar een week of 7 tot aan de vakantie met de mooiste naam...De Voorjaarsvakantie. Dat er veel mensen zijn die juist in die vakantie op wintersport gaan daar denk ik maar niet aan. Voorjaarsvakantie doet mij denken aan de lente.....Heerlijk!!

 Spaarne