Rondje Kennemerduinen

't Wed

Afgelopen woensdagmiddag lekker even een rondje door de Kennemerduinen gemaakt. Ook in Coronatijd kun je best samen wandelen, mits je je aan de richtlijnen houdt. Zo zijn José en ik allebei met eigen auto naar Bloemendaal gereden en hebben een heerlijke wandeling gemaakt. Zij aan de ene kant van het pad en ik aan de andere kant of wanneer het pad smaller is, achter elkaar. Zo kun je toch nog even bijkletsen en lekker meters maken. we hebben de blauwe route gelopen.
Het was gelukkig niet druk dus het was echt genieten.

de nijlganzen, die tot de jaren 60 alleen rond de Nijl en ten zuiden van de Sahara voor kwamen, zijn op dit moment wel op hun mooist. De vogels die hier zijn, zijn allemaal afstammelingen van ooit ontsnapte siervogels.
Deze erg territoriale en dominante vogels dulden geen soortgenoten in hun omgeving.
Je kan ze vrij goed benaderen, maar wanneer ze jongen hebben kunnen ze behoorlijk agressief reageren.

Nijlgans (Egyptian Goose) ( Alopochen aegyptiacus)

 Op sommige plekken was het een drukte van jewelste. De eerste graspiepers lieten flink van zich horen.

Graspieper (Meadow Pipit) (Anthus pratensis)

 Rond en in het Vogelmeer is altijd voldoende te zien.
Het water stond inmiddels weer een stuk hoger dan de laatste keer, maar dat is niet zo gek na al die maanden regen.

Het vogelmeer

In het vogelmeer zat ook een IJseend. Hij zat ver weg dus zijn mooie lange staart is niet te zien.
Deze eend is in dit gebied vrij zeldzaam. Hij overwintert normaal gesproken rond de Oostzee en slechts een klein deel komt naar de westelijke Waddenzee. Leuk om hier tegen te komen.
Hun broedgebied is op Arctische Toendras.

IJseend  (Long-tailed Duck) (Clangula hyemalis)

 Ook de Zomertaling is een leuke waarneming. Het aantal is helaas sinds de jaren 50 met 90% afgenomen en staat dus op de rode lijst.

Zomertaling ( Garganey) ( Spatula querquedula)

Even later ging de Kneu er wel even heel mooi voor zitten.

Kneu (Linnet) ( Carduelis cannabina)

En hoorden en zagen we ook nog even de Roodborsttapuit.

 Tot slot nog een mooie buizerd op de foto gekregen.
Het was weer een heerlijke wandeling en we hopen er de komende tijd nog veel te maken.

Buizerd (Common Buzzard) (Buteo buteo)

En toen werd het eindelijk weer goed weer...

Zeearend (White-tailed Eagle) (Haliaeetus albicilla)

Na, voor mijn gevoel, maanden weekenden met storm en regen is het eindelijk weer wat beter weer.
Zaterdag 14 maart dus afgesproken met José om op pad te gaan. Er waren nog geen serieuze Corona-restricties dus alles mocht nog.
Het leek ons wel weer eens leuk om naar de Oostvaardersplassen te gaan.
We reden lekker en zagen de zon al opkomen. Heerlijk!
Rond Almere werd het somberder en niet lang daarna reden we in de mist. En deze werd steeds dichter. Hadden wij dat! Was het eindelijk mooi weer, kozen wij een plek uit waar geen zon was.
Na wat overleg toch besloten te blijven en te hopen dat het op zou lossen.

Op zich hebben plaatjes met mist natuurlijk ook wel wat, maar in de Oostvaardersplassen heb je kans om de Zeearend te zien en met dit uitzicht gaat dat niet lukken. Dan maar een roodborstje. Hebben we in ieder geval een vogel gefotografeerd.

Roodborstje (Robin) (Erithacus rubecula)

We liepen toch het pad richting de vogelkijkhut en hoopten onderweg op baardmannetjes.

Ondanks dat ik even dacht dat ik ze hoorde, hebben we ze niet gezien.
Wel zagen we diverse keren de rietgors.

Rietgors (Reed Bunting) (Emberiza schoeniclus)

Ook leuk. Het zat nog steeds potdicht. Onderweg naar de hut kwamen we een norse man tegen met een grote kijker op zijn schouder. Hij bromde dat het geen zin had om te gaan kijken want je zag toch niks.
We liepen toch door. Misschien dan toch nog een ander leuk vogeltje.

Wanneer je loopt te wandelen met een camera in de hoop een vogel of iets anders fladderigs te fotograferen loop je geen 4 of 5 km. per uur. Wij kunnen over een route van 18 km. zomaar 8 uur doen. Stukje lopen, even staan, even een kop thee drinken, weer lopen en staan, stukje terug, even lunchen etc.
Tegen de tijd dat wij bij de vogelkijkhut aankwamen waren we anderhalf uur verder en was de mist weg.
Het werd zelfs zonnig! We hadden dus een goede keus gemaakt.

We hebben wel een keer of  5 een zeearend gezien. alle keren wel heel ver weg, maar het blijft enorm gaaf, zeker wanneer je ze ziet vliegen. Die grote brede vleugels...Fantastisch!
Met een spanwijdte van 190 tot 240 cm. wordt deze vogel ook wel de vliegende deur genoemd.
Op de terugweg zagen we er ook nog één boven het weiland vliegen en zelfs iets pakken vanaf de grond. Dan waan je je even midden in een mooie natuurfilm. We zagen op een dijkje een vos lopen en daar vlak in de buurt een Zeearend vliegen. Dan kan je dag toch niet meer stuk.
Toen de Zeearend nog even bovenop een kale boom ging zitten was ik helemaal blij.
Het zijn geen duidelijke foto's, hij zat ook echt te ver weg, maar ik vond dat deze toch een plekje in het blog verdienden.

We hebben nog een mooie wandeling gemaakt door het gebied en kwamen nog wat Konikpaarden tegen.

De eerste mooie voorjaarswandeling zit erop. We hopen dat er nog veel gaan volgen.